بشکن ای دل که شکستن این زمان ،سزای توست
      بنال ای بلبل دستان که صدای ناله ، صدای توست
      بسوز و ببار ای چشم که جای فغان است
      آن ویرانه که در سینه دارم ، مهربان جفای توست
      خواهم که جان را تسلیم جانان نمودن
      این جان و این تن ، همه به فدای پای توست 
      سوختم در فراق تو ای یار مهربان
      این دود که بر آسمان شد ، آشیان صفای توست
      نرگس های عاشق خشکیده و شقایق ها واژگون
      باغبانا ، این همه حاصل از چون و چرای توست
      روزها شب شد و آرزوها دشتی از سراب
      منیرا بتابان نور خود ، دلم در انتظار جلای توست
     دلم از تن برون شد، چون رمه از رمگاه
     به دل شادم که این غم ، سبب شادی توست
     مهربانم این گوی تو و این کاسه چشم خانه ام
     بزن ضربه ایی که در حسرت ضربه چوگانی توست